Elf jaar geleden vond Mette haar appartement op de eerste verdieping in Amsterdam Oud-West, vlakbij het Vondelpark. Iets meer dan 50m2 (toen, inmiddels bijgesteld naar 47m2) helemaal voor haar. Er moest nog wel wat gebeuren. Toch klopt het meteen. ‘Ik studeerde nog en had net een lange reis naar Azië gemaakt’, vertelt Mette. ‘Hier in het voor mij vertrouwde Amsterdam, kon ik mijn eigen droomhuis maken.’
In de kunst gerold
De liefde voor kunst zit er al van jongs af aan in bij Mette: ‘Mijn ouders hielden van mooie dingen en hadden vrienden in de kunstwereld. Kunstenaar Michael Berkhemer ken ik bijvoorbeeld sinds mijn jeugd. Een werk van hem hangt boven mijn bank’. Mette studeerde antropologie en woonde daarna in China. Hier leerde ze Chinees spreken. Het was Berkhemer die haar na haar studie aanraadde om bij Canvas Contemporary te gaan praten. De galerie gespecialiseerd in Chinese hedendaagse kunst in Amsterdam. ‘Ik werd aangenomen en werkte er uiteindelijk vijf jaar. Dit was een mooie stap waarbij al mijn interesses samenkwamen.’ Inmiddels is Mette directeur bij This Art Fair en doet ze daarbij freelance werk voor kunstenaars, galeries en instellingen.
Huis dat past
Mette komt oorspronkelijk uit de Jordaan en was en is vaak in het buitenland. Haar reislust is zichtbaar in haar appartement, maar voert niet de boventoon. Mette: ‘Ik ben dol op de combinatie tussen krijgen en kopen. Sommige spullen en kunst zijn van mijn ouders geweest, zoals het schilderij boven de bank van Chris Lebeau. Chris Lebeau was een vriend van mijn overgrootouders en schilderde ergens tussen 1930 en 1940 dit werk op het eiland in Bretagne waar zij een huis hadden. In 1945 overleed Lebeau in Dachau aan tyfus. Bij mijn ouders hing het in het trappenhuis. Hier heeft het een ereplekje. Ik waan me met dit werk elke dag een beetje op het eiland’. Mette koos ervoor om haar mooie eettafel voor het raam en het Franse balkon te zetten. Hier werkt ze veel en zit ze in het licht. In de avond kruipt ze op haar okergele bank in het iets donkere deel van haar huiskamer. En waar je ook kijkt overal zie je fantastische kunst.
Kunst van verzamelen
Mette stalt haar mooie dingen graag uit. Bijvoorbeeld op de plank boven haar dressoir. Hier staan (van omdat je het vast wilt weten, maar even praktisch van links naar rechts) werken van Ben Manusama, Jan Hoek, Benjamin Li, Naoki Fuku en Cathelijn van Goor. ‘Het leuke is dat ik continu kan veranderen met werken, eigen foto’s en andere mooie items.’ Ook de in China en op Taobao, de Chinese EBay gevonden beelden (kitsch, geen kunst) kregen een mooi plekje. ‘Een interieur moet groeien, eigen zijn. Dat krijg je door om je heen te kijken en je smaak te leren kennen. Kunst, design en vintage combineren wat mij betreft prima’.
Dat dit bij Mette prima lukt zie je ook op haar verzameling kleinere werken boven haar strakke tafel. De basis vormen drie tekeningen van Matthijs Booij. Met zijn ‘One Thousand Drawing Pension Plan’ koop je een werk van Matthijs door elke maand (tot 2050) 1,- af te betalen. Zo bouwt de kunstenaar zijn pensioen op en merk je in je portemonnee bijna niet dat je een werk hebt gekocht. Kijk dat zijn de goede verhalen. Verder zie je werk van Itamar Gilboa, onderdeel van een serie schilderijen waarin de Israëlische kunstenaar clichématige metaforen zoals de “gevallen engel” gebruikt om de relaties binnen het Israëlische leger weer te geven. Er hangt verder een zelfportret van Astrid van Sterkenburg, twee edities van Kahmann Gallery (het jongetje in het zwembad is van Sarah Mei Herman, de vrouw is van Lonneke van der Palen). Om een eenheid te maken, kregen ze allemaal hetzelfde houten lijstje.
Hoe komt een werk in haar verzameling? Mette vertelt: ‘Ik val op werken die iets wringends hebben, het hoeft zeker niet alleen maar mooi te zijn. Ik heb nu overigens een fase waarin ik vooral val op textuur en techniek. Verder word ik eerder geraakt als ik de maker en context ken’.
Nieuwe muren
Mette woont hier heerlijk. Als een warme, steeds veranderende deken past het huis haar. Toch werd het een beetje krap. Ze miste een buiten en kon wat extra muren gebruiken voor haar kunst. ‘Ik zocht een nieuw huis in Amsterdam. Het huis moest wel sfeer hebben, in een bruisend deel van de stad liggen en een indeling hebben waar ik, samen met een architect, mee aan de slag kan. Dat huis heb ik gevonden in Bos en Lommer. Heerlijk om alles weer eigen te gaan maken.’ Ik denk dat het fantastisch wordt! Mette, mag ik dan weer binnenkijken?
De mooie foto’s bij deze blog zijn van Corine Marchal.
